worth to do

இருபத்தோரு வயசுக்கு முன்னால் ஓடியாடி துள்ளித்திரியும் சின்னஞ்சிறுசுகள் என்னவெல்லாம் உருப்படியாக செய்யலாம் என்று நாட்ய வ்ருக்‌ஷா என்ற நடனப் பள்ளியின் ஸ்தாபகர் மற்றும் தலைவர் கீதா சந்த்ரன் ”இனியவை பத்து” ஒன்று பட்டியலிட்டுள்ளார். சண்டே ஸ்டாண்டர்ட் ஆங்கில வாரப் பத்திரிக்கையை ஐந்து நிமிடம் புரட்டியதில் கண்ணில் பட்ட செய்தி. ஒவ்வொன்றையும் ஒரு கிளான்ஸில் படிக்கும்படி சிக்கனமாக சிந்திக்கும்படி சொல்லியிருந்தார். அதற்கு அங்கே இங்கே கொஞ்சம் அலங்காரம் பண்ணி, சீவி சிங்காரித்து  நம்ம ஸ்டைலில் வாய் மூடா வளவளா லிஸ்டாக கீழே.

1. கிராமத்தில் விவசாயிகளுடன் ஒரு வாரம் குடியிருந்து அந்த வியர்வைத் துளியின் மகத்துவத்தை, உழைப்பின் மேன்மையை, மகோன்னதத்தை உணருங்கள். #லீவு விட்டால்  பாட்டி தாத்தா ஊருக்கு செல்லும் கலாச்சாரம், காலம் எல்லாம் மலையேறிப் போயாச்சு. இதில் கிஸானுடன் கீத்துக் கொட்டாயில் காலம் கழிப்பார்களா?

2. குண்டுச் சட்டியில் குதிரை ஓட்டாமல், எப்பவும் கொடைக்கானல், ஊட்டி என்று லோக்கலாக ஊர் சுற்றாமல் সুপ্রভাত என்று சொல்லி வணங்கும்; நம் பாரத தேசத்தில் இருக்கும் பிற மாநிலத்திற்கும் ஒரு டூர் அடியுங்கள். (மேல் கோட்டில் வௌவால் போல தொங்கும் எழுத்துக்களை translate.google.com என்ற ஸைட்டில் கொடுத்து எந்த ஊர், எந்த பாஷை என்று தெரிந்துகொள்ளவும்.)

3. இருநூறு ரூபாய்க்கு ஒரு ஆறிப் போன ஜில் காஃபியும், மவுண்ட் ரோடு எக்ஸ்பிரஸ் மாலில் ஏதாவது ஒரு ஜில்ஜில் மாலு கண்ணாவை சைட் அடித்துக்கொண்டும் இல்லாமல் இயற்கையின் அரவணைப்பில், எழில் கொஞ்சும், மயில் ஆடும், குயிலும் பாடும் ஏதாவது ஒரு வனப் பிரதேசத்தில் ஒரிரு நாட்கள் முகாமிடுங்கள். 

4. போலிச் சாமியார்களின் ஊரை அடித்து உலையில் போடும் அகாசுகா திருட்டுத் தனத்திற்கு “ஸ்வாமிஜி” என்று கைக் கோர்த்துக் கொண்டு ஒத்துழைக்காமல், சாமானியர்களுக்கு சமூகத் தொண்டாற்றும் லாபம் பார்க்காத அமைப்பில் ஒரு வாரம் உங்களைப் பரிபூரணமாக சமர்ப்பித்து தன்னார்வலராக பணிபுரியுங்கள்.

 5. கிருஸ்துமஸ், ஹோலி, பக்ரீத், தீபாவளி போன்ற நம் நண்பர்களின் வீட்டுப் பண்டிகைக் காலங்களில், “என்னங்க ஸ்பெஷல் கேக் கிடையாதா?”, “என்ன பாய். பிரியாணி எங்கே? கண்டிப்பா லெக் பீசும் இருக்கணும்” “தீவாளி ஸ்வீட் இல்லையா?” என்று வயிறு மட்டும் வளர்க்காமல் அவர்களது வழிபாட்டுக் கூடத்தையும் ஒரு நடை போய் பாருங்கள்.

6. அரசியல்வாதிகள் தலையில் குல்லாவோடு வருஷா வருஷம் இஃப்தார் நோன்புக் கஞ்சி வோட்டுக்காக குடிப்பது போலல்லாமல், பிற மத நண்பர்களுடன் அவர்கள் கிரஹத்திர்க்கு சென்று ஒரு வேளை சகோதரத்துவத்துடன் உங்களுக்குப் பிடித்ததை அவர்களுடன் சேர்ந்து வயிறார உணவருந்துங்கள்.

7. நமக்கு மிகவும் பிடித்த ஒன்றை அது இல்லாதோருக்கு பரிசளித்து மகிழ்தல். இதைக் கொஞ்சம் விஸ்தாரமாக பார்ப்போம். நாட்டில் நான்கிற்கு மூன்று பேர் டாஸ்மாக்கில் ’சரக்கு’ சாப்பிடும் போதும் ரோடோரப் பொட்டிக் கடையில் ’தம்’ பற்ற வைக்கும் போதும் தாராள ப்ரபுக்களாக இருப்பார்கள். “இந்தா மச்சி! இந்தா மாமா” என்று உறவின்முறையில் பாந்தமாக வாயில் சொருகி கொளுத்திவிடுவார்கள். தன் கைக் குழந்தைக்கு சோறூட்டும் ஒரு தாயின் பரிவு அந்தச் செயலில் தொக்கி நிற்கும். இப்படியில்லை, இதுவல்ல. ஒரு நல்ல புஸ்தகம் நமக்கு மிகவும் பிடித்தால் அதைப் படிக்கும் ஆர்வத்துடன் ஏங்கி நிற்கும் யாருக்காவது அதை பரிசளிக்கலாம். அல்லது நம்மிடம் இருக்கும் ஆதிகால கம்ப்யூட்டரை அதுகூட இல்லாத மக்களுக்கு சாதாரண விஷயங்கள் தெரிந்து கொள்வதர்க்கு தானமாக கொடுக்கலாம். இது போன்ற நற்செயல்களை குறிப்பிடுகிறார்.

8. ”கநாகளைகக்ககு கபீகச்கசுகக்ககு கலகவ் கபகண்கண கபோகலாகமா?” போன்ற சர்வதேசத் தரம் வாய்ந்த cryptic “க”னா மொழி போன்ற கண்ட கபாகஷைகயை கற்றுக் கொள்வதற்கு பதில் பத்து இந்திய மொழிகளில் கீழ் கண்டவற்றை பேசக் கற்றுக் கொள்ளுதல்.  அடிப்படை உறவுகள் பற்றியும் மற்றும் அத்தியாவசியமான சில வார்த்தைகள்.

மாதா/பிதா
சோதரன்/சோதரி
கணவன்/மனைவி
மாமா/மாமி
பசிக்குது/ பசிக்கலை
தண்ணீர், பால்
தயவுசெய்து எனக்கு உதவ முடியுமா?
நான் தொலைந்துவிட்டேன்.
நன்றி

அடுத்தவர்களது பாஷையில் கெட்ட வார்த்தைகள் மட்டும் தேர்ந்தெடுத்துக் கற்றுக்கொள்ளும் ப்ரஹஸ்பதிகளும் இம் மண்ணுலகத்தில் உண்டு.

9. ஐந்து விதமான கலாப்பூர்வமான நடன நிகழ்ச்சிகளை நாட்டியமாடும் சபாக்களுக்கு சென்று ரசித்துவிட்டு ”இது அப்படி, அது இப்படி” என்று வித்தியாசத்தை உணருங்கள். பரதம், குச்சிப்புடி, கதகளி போன்ற குடும்பத்தோடு பார்க்கும் “U" சான்றிதழ் பெற்ற டான்ஸ் ப்ரோகிராம்கள் மட்டும். #அவர் ஒரு நடனப் பெண்மணி. அவரின் தேர்வு அது. நீங்கள் ஏதாவது அறிவு ஜீவிக்கள் நடத்தும் ஒரு பக்க வசனம் மட்டுமே இருக்கும் ஓரங்க நாடகங்கள் பார்க்கலாம். தப்பில்லை.

10. ஐந்து வகையான சங்கீத கச்சேரிகளை நேரடியாகக் கண்டு களியுங்கள்.

ஒன்பதும், பத்தும் கொஞ்சம் இலகுவாக செயல்படுத்தக்கூடிய அறிவுரைகள்.

சமீபத்தில் மஹாராஷ்ரா அரசாங்கம் சாராயம் குடித்து 'தாக சாந்தி' செய்பவர்களது வயசு குறைந்தது இருபத்தைந்து ஆக இருக்க வேண்டும் என்ற புதிய உத்தரவை பிறப்பித்ததற்கு எதிர்ப்பு/ஆட்சேபம் தெரிவித்த பாலிவுட் நடிகர் இம்ரானுக்காக எழுதியதாம் இது. இம்ரானின் வாதம் என்னவெனில், “இதன் மூலமாக நீங்கள் சிகையைக் கூட பிடுங்க முடியாது. போலிச் சான்றிதழ்களும், போலீசுக்கு மாமுலும் தான் கிடைக்குமே தவிர பைசாவுக்கு பிரயோஜனம் கிடையாது” என்கிறார். குடிகாரனாய்ப் பார்த்து திருந்தாவிட்டால் குடியை ஒழிக்க முடியாது. லாஜிக்தான். இதுவும் சரியாகத் தான் படுகிறது.

படக் குறிப்பு: லிஸ்ட் என்பதால் இந்தப் படம். தத்வார்த்தமாக ஒரு சிறு குழந்தையின் கையை ஒருவர் பிடித்திருப்பது போல இருப்பதால் கூடத்தான்.

ன்னை தேடி காதல் என்ற


.... வாத்தை அனுப்பு

உன்னை தேடி வாழ்வின் அர்த்தம்

.... மொத்தம் தருவேன்

செல்லரிக்கும் தனிமையில் செத்துவிடுமுன்

.... செய்தி அனுப்பு..





என்னிடத்தில் தேக்கி வைத்த காதல் முழுதும்

உன்னிடத்தில் கொண்டு வர தெரியவில்லை

காதலை சொல்லுகிற வழி தெரிந்தால்

.... சொல்லியனுப்பு





பூக்கள் உதிரும் சாலை வழியே பேசி செல்கிறேன்

மரங்கள் கூட நடப்பது போல நினைத்து கொள்கிறேன்

கடிதம் ஒன்றில் கப்பல் செய்து மழையில் விடுகிறேன்

கனவில் மட்டும் காதல் செய்து இரவை கொல்கிறேன்



என்னை தேடி காதல் என்ற

.... வாத்தை அனுப்பு

உன்னை தேடி வாழ்வின் அர்த்தம்

.... மொத்தம் தருவேன்

செல்லரிக்கும் தனிமையில் செத்துவிடுமுன்

.... செய்தி அனுப்பு..

PERCEPTRON

YEAR: 2067 A.D.
PLACE: ROBOTICS DIVISION Laboratory,
IW RESEARCH INSTITUTE,
CHENNAI
INDIA

There I was, sitting along with a desktop PC in the laboratory room and waiting. It’s been 00:08 min since my wait sequence started. Oh! I forgot to mention that I was waiting for Marvin-I. He or It was the first product of the perceptobot. And I am waiting to begin the testing.

Before I narrate the remaining of the events, a brief introduction of what is this testing of perceptobot all about. I am Sembai Xavier, age 40, PhD in Robotics, a researcher scientist. Robotics is the happening field in research as the yields are high owing to the automation output. Here in our robotics division, we have developed the concept of a robotic brain using Artificial Neural Networks. The perceptobot is named after Marvin Minsky, one of the pioneers in this field. The capabilities of the networks that are developed here in our research laboratory are almost close to the human brain (that is what we think). Marvin-I is one such of our products. It is a first of its kind robot as this the first robot with a brain of its own, an artificial neural network brain.

When the design of this robot began there was a huge discussion over many points out of which I want to mention two points of discussion
(1) The primary purpose of the Robot
(2) The evaluating/training procedure of the Robot.
There were many considerations for the primary purpose of the robot such as a Research assistant, Remote sensing data analyst etc. But finally it was decided that the purpose would be a patient data collector which would collect the data from the patient monitoring devices that are used in hospitals and generate appropriate reports of the patient. This was chosen mainly to analyze the monitored data and suggest the possibilities for diagnosis. This would reduce the paradox error (human factor) in such activities so that the patient would receive correct treatment at the right time. Coming to the second point ‘The evaluating/training procedure of the Robot’, as the brain of the Robot is made of perceptrons (artificial neural network) and hence the name perceptobot, it requires initial training to shape the perceptrons for the desired task. This robot after this training is to be subjected to a series of acceptance test which is to be conducted by an design engineer from each team i.e. one engineer from the software team, electrical team, mechanical team etc.

And here I was waiting on behalf of the electrical team to conduct the acceptance test of the first perceptobot. The perceptobot was brought in with the help of an automated trolley which was operated by a laboratory assistant, even though the perceptobot was capable; the mechanical team was hesitant to allow it to walk more than 1000 meters. The perceptobot was designed with to look like a human robot, with arms legs and most importantly a head with eyes and a mouth where the camera and a speaker were fitted respectively. I mentioned the laboratory assistant to leave the lab and was preparing my first encounter/meeting with a livelier of my products (the feeling of possessiveness increases the more I see the perceptobot).

I cleared my throat and looked once again at the test procedure on my hand to re confirm the sequence of test that the electrical team has prepared for this occasion.
I began “Hello Marvin”.
There was a response after 1 sec (approx) “Hello doctor” – the LED near the mouth was blinking. A thought occurred to me ‘would a female voice be more appropriate considering the primary objective of this perceptobot?’
“Do you know me?” said I.
“Yes. I was told that I was to be tested by you on behalf of the electrical team.”
I was beginning to relax, “Good. Before we get started, let me do some sanity check”.
“I cannot understand. You want to check whether I am sane or insane?” asked the perceptobot.
“No.” I explained, “I want to check some of the electrical circuits in you. ‘Sanity check’ is a colloquial term used to check the basic functionality.” And I made an entry in the notes section that an explanation was given to the perceptobot for sanity check.
I continued “What is your current body temperature?”
“Do you want the temperature in Celsius or Fahrenheit?” asked the robot.
“Celsius”, said I.
“51.2658 degree Celsius” came back the reply.
I wondered whether mentioning 4 decimal places is necessary. I decided not to note and observe further. I looked at what’s next in the test procedure. The first on the agenda was the pattern recognition. I had loads of ECG data of various patients and the perceptobot is to observe the data of each patient and bring out the similarities in them.
“Marvin, I going to show you a list of data of various patients and you need to analyze the data and point out the similarities in them and if possible suggest any additional monitoring that needs to be done. Am I clear?” said I.
“Yes doctor” said the perceptobot.
I showed him the data. Each data report had a dummy picture of a patient. Two reports contained the same photo as part of a sub test. The perceptobot was quick to identify it “Excuse me doctor, there might be a confusion here. The photo in this form #374 is similar to the photo in the form #289”.
I looked at the photo and said, “It must have been a mistake. Ignore the photo and can you imagine any imaginary face for this form?” making a note in the notes section.

The perceptobot said” An Imaginary face. I can only imagine the faces that I have met so far. Starting from the training engineers to you. Can I pick any one face in random?”

I was wondering what is the probability that it would choose my face? I said “Yes” and proceeded to the next exercise. The next exercise was Emergency drill. Before that I asked the body temperature and noted it down. If the temperature is ok, then the circuits are ok. Also there are indications on the perceptobot body to indicate any malfunction of any circuit. So far so good I thought.

I started the next exercise, “Have a look around the room once and give me a report of the various emergency exits the room has”. The purpose is to check the training of emergency response. The perceptobot started to walk around to see the emergency exits and I was looking at the perceptobot.

At this point there was an uneasy feeling that something was not correct. I remember the perceptobot saying “Can I pick any one face in random?” this is not the expected answer as the perceptobot was not trained to pick random choice, it should have given me the options and get the choice from me. I made a note and underlined it. The perceptobot returned and produced its report i.e. explaining about the exit in the room and I wondered what class of medical device this would be fitted in if at all it is called a medical device. The testing continued.

Three hours later I was at the program director’s office. He offered me a seat and it was clear that he was surprised at my sudden visit. I spoke first “Sir, this is about the perceptobot Marvin-I.” His eyebrows went up “Yes” he said. “Sir I don’t want to recommend the perceptobot into field.” said I. He was taken aback “And the reason” he asked.
I handed over my notes to him. He read them very carefully and looked at me still puzzled.
I said “There is an underlined section of the report in which the perceptobot showed signs above expectation”.
“Was this the reason for your recommendation?” the director asked.
“No sir. During the test procedure, I permitted the perceptobot to interrupt me and ask doubts if any. It started asking basic doubts like the purpose of trip sheets, self temperature monitoring etc. The last doubt that the perceptobot asked was:
“If a patient dies, would I be blamed?”

Tax structure in India

1) Qus. : What are you doing?  

Ans. : Business. 

Tax : PAY PROFESSIONAL TAX!

 

2) Qus. : What are you doing in Business? 

Ans. : Selling the Goods. 

Tax : PAY SALES TAX!!

 

3) Qus. : From where are you getting Goods? 

Ans. : From other State/Abroad 

Tax : PAY CENTRAL SALES TAX, CUSTOM DUTY & OCTROI!

 

4) Qus. : What are you getting in Selling Goods? 

Ans. : Profit. 

Tax : PAY INCOME TAX!

 

5) Qus. : How do you distribute profit ? 

Ans : By way of dividend 

Tax : Pay dividend distribution Tax

 

6) Qus. : Where you Manufacturing the Goods? 

Ans. : Factory. 

Tax : PAY EXCISE DUTY!

 

7) Qus. : Do you have Office / Warehouse/ Factory? 

Ans. : Yes 

Tax : PAY MUNICIPAL & FIRE TAX!

 

8) Qus. : Do you have Staff? 

Ans. : Yes 

Tax : PAY STAFF PROFESSIONAL TAX!

 

9) Qus. : Doing business in Millions? 

Ans. : Yes 

Tax : PAY TURNOVER TAX! 

Ans : No 

Tax : Then pay Minimum Alternate Tax

 

10) Qus. : Are you taking out over 25,000 Cash from Bank? 

Ans. : Yes, for Salary. 

Tax : PAY CASH HANDLING TAX!

 

11) Qus.: Where are you taking your client for Lunch & Dinner? 

Ans. : Hotel 

Tax : PAY FOOD & ENTERTAINMENT TAX!

 

12) Qus.: Are you going Out of Station for Business? 

Ans. : Yes 

Tax : PAY FRINGE BENEFIT TAX!

 

13) Qus.: Have you taken or given any Service/s? 

Ans. : Yes

 Tax : PAY SERVICE TAX!

 

14) Qus.: How come you got such a Big Amount? 

Ans. : Gift on birthday. 

Tax : PAY GIFT TAX!

 

15) Qus.: Do you have any Wealth? 

Ans. : Yes 

Tax : PAY WEALTH TAX!

 

16) Qus.: To reduce Tension, for entertainment, where are you going? 

Ans. : Cinema or Resort. 

Tax : PAY ENTERTAINMENT TAX!

 

17) Qus.: Have you purchased House? 

Ans. : Yes 

Tax : PAY STAMP DUTY & REGISTRATION FEE !

 

18) Qus.: How you Travel? 

Ans. : Bus 

Tax : PAY SURCHARGE!

 

19) Qus.: Any Additional Tax? 

Ans. : Yes 

Tax : PAY EDUCATIONAL, ADDITIONAL EDUCATIONAL & SURCHARGE ON ALL THE CENTRAL GOVT.'s TAX !!!

20) Qus.: Delayed any time Paying Any Tax? 

Ans. : Yes 

Tax : PAY INTEREST & PENALTY!

 

21) INDIAN :: can i die now?? 

Ans :: wait we are about to launch the funeral tax!!!

The love

A man and his girlfriend were married. It was a large celebration. All of their friends and family came to see the lovely ceremony and to partake of the festivities and celebrations. A wonderful time was had by all. The bride was gorgeous in her white wedding gown and the groom was very dashing in his black tuxedo. Everyone could tell that the love they had for each other was true. 

A few months later, the wife comes to the husband with a proposal: "I read in a magazine, a while ago, about how we can strengthen our marriage." she offered. "Each of us will write a list of the things that we find a bit annoying with the other person. Then, we can talk about how we can fix them together and make our lives happier together." The husband agreed, so each of them went to a separate room in the house and thought of the things that annoyed them about the other. They thought about this question for the rest of the day and wrote down what they came up with.

The next morning, at the breakfast table, they decided that they would go over their lists. "I'll start," offered the wife. She took out her list. It had many items on it enough to fill 3 pages, in fact. As she started reading the list of the little annoyances, she noticed that tears were starting to appear in her husbands eyes.

"What's wrong?" she asked. "Nothing" the husband replied, "keep reading your lists." The wife continued to read until she had read all three pages to her husband. She neatly placed her list on the table and folded her hands over top of it.

"Now, you read your list and then we'll talk about the things on both of our lists." She said happily. Quietly the husband stated, "I don't have anything on my list. I think that you are perfect the way that you are. I don't want you to change anything for me. You are lovely and wonderful and I wouldn't want to try and change anything about you."

The wife, touched by his honesty and the depth of his love for her and his acceptance of her, turned her head and wept. 

In life, there are enough times when we are disappointed, depressed and annoyed. We don't really have to go looking for them. We have a wonderful world that is full of beauty, light and promise.

boozed hubby

Saying the Right Thing Even While Drunk – 'PRICELESS'

A husband wakes up at home with a huge hangover. He forces himself to open his eyes, and the first thing he sees is a couple of aspirins and a glass of water on the side table. He sits down and sees his clothing in front of him, all clean and

pressed. He looks around the room and sees that it is in perfect order, spotless, clean. So is the rest of the house. He takes the aspirins and notices a note on the table. 'Honey, breakfast is on the table, I left early to go grocery shopping.

Love You!'

Totally shocked with the note, he goes to the kitchen and sure enough there is a hot breakfast and the morning newspaper. His son is also at the table, eating. He asks, 'Son, what happened last night?' His son says, 'Well, you came home around 3 AM, drunk and delirious. Broke some crockery, puked in the hall, and gave yourself a black eye when you stumbled into the door'. Confused, the man asks, 'So, why is everything in order and so clean, and breakfast is on the table waiting for me?

I should expect a big quarrel with her!' His son replies, 'Oh, that! Mom dragged you to the bedroom, and when she tried to take your clothes n shoes off,

you said,

'LADY LEAVE ME ALONE! I'M MARRIED!'

Moral

Self-induced hangover - $ 400.00

Broken crockery - $ 800.00

Breakfast - $ 10.00

Saying the Right Thing While Drunk – 'PRICELESS'

There are truly some things that both money and Master card can't buy

are u busy?

A man came home from work late, tired and irritated, to find his 5-year old son waiting for him at the door. 

SON: 'Daddy, may I ask you a question?' 

DAD: 'Yeah sure, what it is?' replied the man. 

SON: 'Daddy, how much do you make an hour?' 

DAD: 'That's none of your business. Why do you ask such a thing?' the man said angrily. 

SON: 'I just want to know. Please tell me, how much do you make an hour?' 

DAD: 'If you must know, I make $50 an hour.' 

SON: 'Oh,' the little boy replied, with his head down. 

SON: 'Daddy, may I please borrow $25?' 

The father was furious, 'If the only reason you asked that is so you can borrow some money to buy a silly toy or some other nonsense, then you march yourself straight to your room and go to bed. Think about why you are being so selfish. I don't work hard everyday for such childish frivolities.' 

The little boy quietly went to his room and shut the door. 

The man sat down and started to get even angrier about the little boy's questions. How dare he ask such questions only to get some money? 

After about an hour or so, the man had calmed down , and started to think: 

Maybe there was something he really needed to buy with that $25.00 and he really didn't ask for money very often The man went to the door of the little boy's room and opened the door. 

'Are you asleep, son?' He asked. 

'No daddy, I'm awake,' replied the boy. 

'I've been thinking, maybe I was too hard on you earlier' said the man. 'It's been a long day and I took out my aggravation on you. Here's the $25 you asked for.' 

The little boy sat straight up, smiling. 'Oh, thank you daddy!' he yelled. Then, reaching under his pillow he pulled out some crumpled up bills. 

The man saw that the boy already had money, started to get angry again. 

The little boy slowly counted out his money, and then looked up at his father. 

'Why do you want more money if you already have some?' the father grumbled. 

'Because I didn't have enough, but now I do,' the little boy replied. 

'Daddy, I have $50 now. Can I buy an hour of your time? Please come home early tomorrow. I would like to have dinner with you.' 

The father was crushed. He put his arms around his little son, and he begged for his forgiveness.

If we die tomorrow, the company that we are working for could easily replace us in a matter of hours. But the family & friends we leave behind will feel the loss for the rest of their lives.